طراحی لرزه ای قاب های خمشی بر اساس الگوهای بار جانبی گوناگون و مقایسه آن ها با طرح بهینه

- مبنای طراحی سازه هایی که بر اساس آیین نامه های لرزه ای طراحی می شوند، مقاومت یا نیرو (برش پایه) است . با این حال در سال های اخیر، اساس آیین نامه های مبتنی بر طراحی عملکردی، از طراحی بر اساس نیرو به طراحی بر اساس جابه جایی تغییر کرده است . در این مقاله چگونگی بهین هسازی قاب های خمشی فولادی با استفاده از تئوری تغییر شکل های یکنواخت توضیح داده شده و در ادامه از این روش برای بررسی کارایی الگوهای بارگذاری مختلف استفاده شده است       . 5     و 10 طبقه با طراحی لرزهای بر اساس تئوری تغییر شکل یکنواخت، تحت 12 ، در بخش نخست مقاله، قابهای خمشی 3   است، بهین هسازی شده ؛ با پخش یکنواخت خرابی در این asce/sei 7- رکورد زلزله مختلف که طیف آن ها سازگار با طیف آیین نامه 10   سازه ها، میزان خرابی و وزن قابهای طراحی شده، کمینه شده است . سپس با آنالیز دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی روی قابهای و سه روش که پژوهشگران دیگری     asce/sei 7- بهینه و مقایسه پاسخ آنها با پاسخ سازههای طراحی شده بر اساس آییننامه 10   پیشنهاد کردند، اثر بهین هسازی در کاهش خرابی قابها نشان داده شده است . همچنین میزان کارایی روشهای مختلف طراحی نسبت به طرح بهینه بررسی شده و با تحلیل احتمالاتی پاسخها، اثر استفاده از روشهای طراحی نام برده ارزیابی شده است       .